Give Me A M(h)ug!

Οι άνθρωποι που "έφυγαν"  πάντα θα ζουν στα πιο όμορφα κομμάτια της ψυχής μας. Νιώθω την επιθυμία να αφήσω αυτό το κείμενο εδώ, να υπάρχει για να θυμάμαι πάντα. Όχι ότι είναι από τις καταστάσεις που εύκολα ξεχνάς, και σίγουρα δεν ήταν από τους ανθρώπους που θα λησμονήσεις. Υπάρχουν στιγμές που έχω έντονα την ανάγκη να κάνω τις σκέψεις και τα συναισθήματα λέξεις, φράσεις και προτάσεις. Ίσως επειδή τα λόγια χάνονται και τα γραπτά μένουν, ή επειδή είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που με πνίγουν και αυτά με αναγκάζουν να τα αποτυπώσω στο χαρτί. Είναι δύσκολες οι μέρες που διανύουμε, περίεργα έτσι κι αλλιώς τα συναισθήματα. Ο κόσμος φοβάται το χθες, τρέμει το σήμερα, δεν ξέρει τι να περιμένει αύριο. Μια φάση της ζωής μας που η ελπίδα κάπως χάνεται, οι αρνητικές σκέψεις μας κατακλύζουν και η θλίψη φωλιάζει στην καρδιά μας. Νόμιζα πως ήλεγχα την κατάσταση και πως ακόμα δεν με είχαν επηρεάσει όλα αυτά. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται πάντα όπως τα θέλ...

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει. Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με παππούδες νομίζω πως είναι πολύ τυχερά. Είμαι κι εγώ ένα τέτοιο παιδί. Είχα την τύχη να έχω δίπλα μου δύο υπέροχους παππούδες, που με μεγάλωσαν με πολλή αγάπη και ακόμα περισσότερες συμβουλές. Γυρίζω πίσω, στα παιδικά μου χρόνια και βλέπω πολύ ευτυχισμένες μέρες, ήρεμες, γαλήνιες, χαρούμενες, ξέγνοιαστες και γεμάτες συμβουλές. Συμβουλές με αγάπη και συμπόνια, αυτό τις έκανε και σημαντικές. Γυρίζω πίσω, και βλέπω έναν παππού να κάθεται δίπλα στο τζάκι να διαβάζει το βιβλίο του και να μας φωνάζει κοντά του για να μας πει ιστορίες και παραμύθια, ανάλογα με τη ηλικία και την κάθε εποχή. Κάθε ιστορία είχε και ένα ευτυχισμένο τέλος. Και κάθε τέλος είχε και μια συμβουλή. Μια ξεχωριστή συμβουλή για τον καθένα μας, μιας και ήμασταν πολλά τα πιτσιρίκια που μεγαλώναμε στο σπίτι του παππού. Θυμάμαι πολλές από τις συμβουλές και κυρίως αυτές που βρήκα μπροστά μου. Μια όμως έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου για ...