Give Me A M(h)ug!

"Αισιοδοξία" - Το Xmas δέντρο των bloggers. Το γράμμα μου είναι το "Α". Η λέξη που επιλέγω είναι η "Αισιοδοξία". Τα φετινά Χριστούγεννα θέλω να μου φέρουν  γαλήνη και αισιοδοξία. Κάθομαι εδώ και ώρα μπροστά στον υπολογιστή.Είχα κάνει τόσες σκέψεις και τόσα σχέδια για αυτό το κείμενο. Ήθελα να γράψω τόσα πολλά, αλλά τώρα απλά κοιτάζω την οθόνη. Δυσκολεύομαι μπορώ να πω. Είχα αποφασίσει πως θα ξεκινήσω με την ιστορία της Ματίνας που κάθε μέρα ακούει την ίδια συμβουλή από τον παππού της.  - "Έρχονται Χριστούγεννα,Ματίνα μου.Να είσαι αισιόδοξη". Βέβαια, ήθελα να αναφερθώ και στην θετικότητα του Παναγιώτη που μου χαμογελάει κάθε πρωί, μόλις κλείνει τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια από το μπαλκόνι του. Έτσι μπερδεύτηκα πολύ και δεν ξέρω τι να πρώτο γράψω. Ίσως να έπαθα "κάτι από Ματίνα". Ποια είναι η Ματίνα θα μου πεις και δίκιο θα έχεις.  Είναι η γειτόνισσα μου που τα βλέπει όλα αρνητικά και δύσκολα. Προτιμώ τον Παναγιώτη που μένει απέναντι μου.

  Δακρυσμένα Χριστούγεννα. Photo by Canvas Παραμονή Χριστουγέννων και ο κόσμος χαμογελαστός περπατά στην Ερμού, κάνοντας ψώνια ή μια βόλτα της τελευταίας στιγμής. Μουσική και γέλια ακούγονται παντού. Εκτός από το μικρό σκοτεινό διαμέρισμα του τρίτου ορόφου. Εκεί κάθεται αμέτοχη η Νεφέλη. Αρνείται να συμμετάσχει στην χαρά των ημερών. Μια εβδομάδα τώρα, κάθεται στην μέση του δωματίου και κλαίει απαρηγόρητη. Δεν μπορεί να καταλάβει το γιατί. Είχαν κάνει τόσα σχέδια μαζί, τόσα όνειρα. Όλα χάθηκαν σε μια στιγμη.  "Γιατί;" αναρωτιέται, αλλά απάντηση δεν παίρνει. Το τραπέζι γεμάτο σοκολάτες, ποτήρια με κόκκινο κρασί και αποτσίγαρα. Καπνίζει και πίνει ασταμάτητα. Γυρνώντας τα τελευταία λόγια στο μυαλό της με μανία. Δεν ξέρει τι να κάνει και δεν θέλει να κάνει τίποτα. Απλά να σταματήσει τον χρόνο και να τον φέρει πίσω. Εκεί μαζί της, να την κρατάει αγκαλιά και να της μιλά για το μέλλον τους. Ποτέ ξανά δεν θα ζήσουν μαζί, πρέπει να το πάρει απόφαση, σκέφτεται και ξεσπά σε κλάματα. &quo