Give Me A M(h)ug!

  Μικρές ιστορίες, στο συρμό του Μετρό. Photo by Canvas 6.35 το πρωί. Δύσκολη η ζωή, όταν το ξυπνητήρι σε ειδοποιεί τόσο νωρίς. Έξω σκοτάδι, κάτω από το πάπλωμα μια ζεστή μοναδική. Η μέρα σε καλεί να την αρπάξεις από νωρίς. Το σώμα ζητά λίγη ξεκούραση ακόμα. Νιώθεις πως ήρθε ο καιρός να πιάσεις το λαχείο, να είσαι ο πρώτος αριθμός του τζόκερ, πως θέλεις ξαφνικά να ξυπνήσεις πριγκίπισσα. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα συμβούν (ή μπορεί και όχι), γι'αυτό σήκω από το κρεβάτι και πάμε να δημιουργήσουμε μια καλύτερη μέρα, σκέφτομαι και πετάω το πάπλωμα μακρυά. Ετοιμάζομαι, βάζω τα ακουστικά μου, παίρνω το τσάι μου και βγαίνω στο δρόμο. Λατρεύω να ξεκινάω την μέρα μου με μουσική. Ακούω κάθε μέρα τον αγαπημένο μου ραδιοφωνικό παραγωγό, μου φτιάχνει την μέρα αυτός ο άνθρωπος. Κατεβαίνω τις σκάλες του σταθμού και περιμένω στην αποβάθρα να φτάσει ο συρμός του Μετρό. Δύσκολη η αναμονή στην αποβάθρα τέτοια ώρα. Κόσμος πολύς, φασαρία, φωνές, γκρίνια, ανυπομονησία, φάτσες αγουροξυπνημένες, πρόσω