Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Bloggers Talking Challenge."


"Bloggers Talking Challenge."

Bloggers Talking

Αγαπώ τα challenge και μου αρέσει πολύ να παίρνω μέρος σε αυτά. Έτσι λοιπόν δεν έχασα την ευκαιρία να δεχτώ την πρόσκληση της Κατερίνας από το Pause blog και να απαντήσω σε αυτή την μίνι συνέντευξη, ώστε να γνωριστούμε καλύτερα. 
Με την σειρά μου κι εγώ προσκάλεσα την Εύη από το Think pink & carrie on.

Ας δούμε λοιπόν μαζί τι μου απάντησε η Εύη.

Questions

1. Θα μας πεις δυο λόγια για σενα και το blog σου;
 Είμαι η Εύη ζω στα Ιωάννινα και έχω τελειώσει νοσηλευτική αλλά εργάζομαι ως πωλήτρια μέχρι να βρεθεί κάτι στο αντικείμενο.
Το blog είναι το προσωπικό μου ημερολόγιο όπως το αποκαλώ κ έχει να κάνει με βιβλία που αγαπώ να διαβάζω και αρθρογραφία σε θέματα ψυχολογίας κ ομορφιάς. Πιο πολύ ψυχολογία όμως. Για ζητήματα καθημερινότητας που απασχολούν όλους μας.

2. Σε τι φάση σε πέτυχαν οι νέες συνθήκες;
Μας έκλεισε το κράτος κ απόλαυσα δύο μήνες καραντίνας στο σπίτι.

3. Ποιες ήταν οι σκέψεις και τα συναισθήματά σου αρχικά; Στην πορεία άλλαξαν;
Για να είμαι ειλικρινής δεν με χάλασε γιατί ξεκουράστηκα κ έκανα όμορφα πραγματάκια που με "γεμίζουν".

4. Μια φράση που σου δίνει δύναμη;
"Μια μέρα τη φορά."

5. Θέλεις να μας πεις πως περνάς την καθημερινότητά σου, είτε εργάζεσαι είτε όχι αυτή την εποχή;
Εργάζομαι ως πωλήτρια σε κατάστημα αρωμάτων. Διάβασα αρκετά βιβλία, ξεχωρίζω τη μορφωμένη της Tara Westover. Είδα πολλές σειρές και ταινίες στο Netflix κατά κύριο λόγο αστυνομικές.

Books

6. Τί σε εμπνέει περισσότερο;
 Όταν σκέφτομαι όσα θέλω κ προσπαθώ για το μέλλον με γεμίζουν χαρά άρα και έμπνευση.

7. Τι σου έχει λέιψει πιο πολύ στην απαγόρευση κυκλοφορίας; 
Μια βόλτα στη θάλασσα.

8. Κάτι που σε συγκίνησε ή σε άγγιξε ιδιαίτερα;
Η αλληλεγγύη των ανθρώπων για το κοινό καλό αυτό το διάστημα.

9. Ποια θα είναι η πρώτη σου βόλτα;
Στη θάλασσα εκδρομή φυσικά.

10. Προτάσεις-ιδέες για να κάνουμε ευκολότερη την καθημερινότητά μας και την ζωή μας από εδώ και πέρα;
Περισσότερα βιβλία, συναναστροφή με αγαπημένα πρόσωπα, εκδρομές να ανοίξει το μάτι, η θάλασσα είναι το καλύτερο φάρμακο. Γενικά ό,τι μας γεμίζει και μας δίνει χαρά να το βάλουμε στην καθημερινότητα μας.

Walks

Αν απόλαυσες κι εσύ αυτό το challenge όσο κι εγώ, δεν έχεις παρά να συμμετάσχεις κι εσύ.
Αν πάλι σου άρεσαν οι απαντήσεις - τοποθετήσεις της Εύης, μπορεί να την βρεις εδώ, και να διαβάσεις πολύ ενδιαφέροντα κείμενα και απόψεις

Είναι μια όμορφη εμπειρία να γνωρίζουμε  ανθρώπους μέσα από τα λόγια και τις σκέψεις τους. Που ξέρεις; Μπορεί μια μέρα να γίνουν η έμπνευση μας.

Σε ευχαριστώ πολύ Εύη μου. Συνέχισε να κάνεις αυτό που σε ευχαριστεί και τόσο αγαπάς. Η δημιουργικότητα σου και οι σκέψεις σου μας βοηθούν πολύ και μας εμπνέουν ιδιαίτερα.

Questions

Σχόλια

  1. Να που βγαίνουν και ορισμένα όμορφα μέσα από όσα περάσαμε!
    Χαίρομαι πολύ να γνωρίζω νέους bloggers!!

    Σας ευχαριστώ και τις δύο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως ήταν μια ωραία εμπειρία.
      Κι εγώ σας ευχαριστώ... ❤️❤️

      Διαγραφή
  2. Χάρηκα που σε γνώρισα Εύη.
    Διαβάζω κι εγώ αρκετά οπότε οι συμβουλές σου θα μου φανούν χρήσιμες.
    Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα για την ιδέα που είχες κι εσένα Ντένια που την κάλεσες.
    Καλή συνέχεια σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι άνθρωποι που "έφυγαν" πάντα θα ζουν στα πιο όμορφα κομμάτια της ψυχής μας.

Οι άνθρωποι που "έφυγαν"  πάντα θα ζουν στα πιο όμορφα κομμάτια της ψυχής μας. Νιώθω την επιθυμία να αφήσω αυτό το κείμενο εδώ, να υπάρχει για να θυμάμαι πάντα. Όχι ότι είναι από τις καταστάσεις που εύκολα ξεχνάς, και σίγουρα δεν ήταν από τους ανθρώπους που θα λησμονήσεις. Υπάρχουν στιγμές που έχω έντονα την ανάγκη να κάνω τις σκέψεις και τα συναισθήματα λέξεις, φράσεις και προτάσεις. Ίσως επειδή τα λόγια χάνονται και τα γραπτά μένουν, ή επειδή είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που με πνίγουν και αυτά με αναγκάζουν να τα αποτυπώσω στο χαρτί. Είναι δύσκολες οι μέρες που διανύουμε, περίεργα έτσι κι αλλιώς τα συναισθήματα. Ο κόσμος φοβάται το χθες, τρέμει το σήμερα, δεν ξέρει τι να περιμένει αύριο. Μια φάση της ζωής μας που η ελπίδα κάπως χάνεται, οι αρνητικές σκέψεις μας κατακλύζουν και η θλίψη φωλιάζει στην καρδιά μας. Νόμιζα πως ήλεγχα την κατάσταση και πως ακόμα δεν με είχαν επηρεάσει όλα αυτά. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται πάντα όπως τα θέλ

"Click away" στον Έρωτα.

"Click away" στον Έρωτα. Θα τον κάνω click away. Χτυπάει μήνυμα στο κινητό μου. Πιάνω αδιάφορα την συσκευή. "Μα καλά ποιος στέλνει μηνύματα στην εποχή του Instagram και του messenger;" γκρινιάζω, αλλά θέλω να δω και ποιος είναι.  - Πάμε για καφεδάκι; διαβάζω και γελάω. "Αδιόρθωτος ο αποστολέας. Ποτέ δεν θα αλλάξει αυτή η κοπέλα σκέφτομαι και βιάζομαι να απαντήσω. Δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες στις μέρες μας.  - Φύγαμε, γράφω βιαστικά και στέλνω και ένα sms μετακίνηση 6 για να μην έχουμε τίποτα ανεπιθύμητα πρόστιμα και τρέχουμε χριστουγεννιάτικα. Βλέπεις είναι ακριβή η ελευθερία στις μέρες του κορονοιου. Θα περάσει κι αυτό. Ένα εμπόδιο ακόμα στην ήδη δύσκολη ζωή μας. Σιγά. Τόσα πήγαν στραβά, άλλο ένα ακόμα τι πειράζει; Πάντα σκέφτομαι θετικά και δεν σκοπεύω να αλλάξω. Αρνούμαι να αλλάξω . Ώπ, ώπ πάλι άρχισα να γράφω τα δικά μου. Επανέρχομαι στην τάξη. Και συνεχίζω.  Στέλνω λοιπόν τα μηνύματα μου, περνώ ταυτότητα και ξεκινάω για το γνωστό σημείο συνάντησης. Μέρε

Δακρυσμένα Χριστούγεννα

  Δακρυσμένα Χριστούγεννα. Photo by Canvas Παραμονή Χριστουγέννων και ο κόσμος χαμογελαστός περπατά στην Ερμού, κάνοντας ψώνια ή μια βόλτα της τελευταίας στιγμής. Μουσική και γέλια ακούγονται παντού. Εκτός από το μικρό σκοτεινό διαμέρισμα του τρίτου ορόφου. Εκεί κάθεται αμέτοχη η Νεφέλη. Αρνείται να συμμετάσχει στην χαρά των ημερών. Μια εβδομάδα τώρα, κάθεται στην μέση του δωματίου και κλαίει απαρηγόρητη. Δεν μπορεί να καταλάβει το γιατί. Είχαν κάνει τόσα σχέδια μαζί, τόσα όνειρα. Όλα χάθηκαν σε μια στιγμη.  "Γιατί;" αναρωτιέται, αλλά απάντηση δεν παίρνει. Το τραπέζι γεμάτο σοκολάτες, ποτήρια με κόκκινο κρασί και αποτσίγαρα. Καπνίζει και πίνει ασταμάτητα. Γυρνώντας τα τελευταία λόγια στο μυαλό της με μανία. Δεν ξέρει τι να κάνει και δεν θέλει να κάνει τίποτα. Απλά να σταματήσει τον χρόνο και να τον φέρει πίσω. Εκεί μαζί της, να την κρατάει αγκαλιά και να της μιλά για το μέλλον τους. Ποτέ ξανά δεν θα ζήσουν μαζί, πρέπει να το πάρει απόφαση, σκέφτεται και ξεσπά σε κλάματα. &quo